tag:blogger.com,1999:blog-42830909901006104132024-03-13T11:40:36.734+01:00Intxixu 27Olatz Berridi-ren bloggaOlatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.comBlogger39125tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-82927798218313038992011-06-14T10:47:00.000+02:002011-06-14T10:47:59.520+02:00GreziaIngurunean egindako lana ikusteko<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7mt_rq1Z4JtDHscnpPh86iDQcjIZl4OyjXEepE3f11JoxfnaKFF4wBK0KiIWnm3cKL6v_KGNqyV2EXG2t8RimZIE6eednVuK8WWfreL90oayW5XIEAFCuHOSJFEJ-veRRLSJgG3mU9Xb7/s1600/images+%25285%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7mt_rq1Z4JtDHscnpPh86iDQcjIZl4OyjXEepE3f11JoxfnaKFF4wBK0KiIWnm3cKL6v_KGNqyV2EXG2t8RimZIE6eednVuK8WWfreL90oayW5XIEAFCuHOSJFEJ-veRRLSJgG3mU9Xb7/s400/images+%25285%2529.jpg" width="400" /></a></div><a href="http://www.calameo.com/read/0001238119137837e7be0">hemen klikatu</a>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-69425160750915284032011-05-31T12:28:00.000+02:002011-05-31T12:28:32.522+02:00Gabriel Celaya<img style="visibility:hidden;width:0px;height:0px;" border=0 width=0 height=0 src="http://c.gigcount.com/wildfire/IMP/CXNID=2000002.0NXC/bT*xJmx*PTEzMDY4Mzc1OTY1OTQmcHQ9MTMwNjgzNzY3NzkyMyZwPTIyMTYzMSZkPSZnPTImbz*xZGFiZWY2MmUwNjg*ZjFjYTFh/ZGYwYmI1NjQ1ODgzNyZvZj*w.gif" /><embed src="http://www.glogster.com/flash/flash_loader.swf?ver=1305120721" flashvars="sl=http://www.glogster.com/flash/glog.swf?ver=1305120721&gi=20590958&ui=8951312&li=3&fu=http://www.glogster.com/flash/&su=http://www.glogster.com/connector/&fn=http://www.glogster.com/fonty/&embed=true&pu=http://www.glogster.com/blog-thumbs/14/20/59/9/20590958_2.jpg?u=1bd1de727acb4d631d4f879955ef3529&google_analytics_url=http://www.glogster.com/js/glogsterGA.js&si=6&gw=4,1,0&gh=5,5,5" type="application/x-shockwave-flash" wmode="window" allowScriptAcces="always" allowNetworking="all" allowFullScreen="true" height="555" width="410"/>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-8957103623608283442011-05-24T12:28:00.003+02:002011-06-06T12:06:53.501+02:00ALFOMBRARE AZPIAN<title></title><style type="text/css">
<!--
@page { margin: 2cm }
P { margin-bottom: 0.21cm }
A:link { so-language: zxx }
-->
</style> <br />
<div style="margin-bottom: 0cm;"><i><b><span style="font-size: small;">Bi aste igaro eta gero berriro agertu zen. Nik uste nuen, edo obeto esanda, pentsatzen nuen mounstro handi bat zela, txikitu, eta alfombra azpian sartzen zela. Nik ez nion beldurrik, beno obeto esanda, nik beldur pixka bat nuen, baina ni fuertea naiz, eta ez dit beldurtzen aurretik pasatzen zaidan guztiak. Beno, kontua da, bi aste geroago berriro, ez dakit zer, baina berriro agertu da. Ez dakit zergatik agertu den nire etxean, beno, edo again badakit. Egun batean kalera joan eta lagun batekin topo egin nuen. Ez dakit zergatik, baino monstroen gahia agertu zen eta galdetu zidan: monstroei beldurra diezu? Nik ezetz erantzun nion, baina beldurra diet. Orduan hori gogoratzean, gezurra esan niolako agertu dela bururatu zait eta kalera joan nintzen. Lagun berberarekin egin nuen topo eta esan nion berdina galdetzeko. Baina orain egia esan nion. Etxera itzuli eta... ¡ Monstroak or jarraitzen zuen ! Alfombra altxa nuen ikusteko eta ¡ sagutxo bat zen !</span> Ahin beste istorio sagutxo batengatik.</b></i></div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0cm;"><i><b>Argazkia <a href="http://www.google.es/imgres?imgurl=https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWw6HosdA17PVvi7bfZI0REsFGX8WB0zfhjpSl8hWjt1O2KjdznOpZc1BPz67Wror8DbPq1OCskMEQgLXKAQsqqRy3amH6N2UbAInFDwl5PbvMRb7bCDuHDEwO0Uovr-RlacftkzAdEw/s1600/debajo+de+la+alfombra.jpg&imgrefurl=http://cenizasenmisjitomates.blogspot.com/2010/10/debajo-de-la-alfombra.html&usg=__ayw20qqKPK-xpOcaR5PRpXNlvTQ=&h=628&w=537&sz=94&hl=eu&start=29&zoom=1&tbnid=NePwJerjaIBGpM:&tbnh=121&tbnw=99&ei=puDMTcCxI9GbhQf6x7D2DA&prev=/search?q=los+misterios+del+se%C3%B1or+Burdick&hl=eu&client=firefox-a&sa=G&rls=org.mozilla:eu:official&biw=1024&bih=408&gbv=2&tbm=isch0,594&itbs=1&iact=rc&dur=400&page=3&ndsp=15&ved=1t:429,r:8,s:29&tx=35&ty=51&biw=1024&bih=408">hemendik</a> hartu dut </b></i> </div>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-77853972027479253122011-05-24T12:23:00.000+02:002011-05-24T12:23:58.782+02:00VIGILANCIA DEL USO DE INTERNET<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf7FNISdshmCIK-ClvH9vBbD2caLyDyIFlSGZQ3scUwrgB5y9Tz08q2fO34aKsCq-zYX0GtHA9IFHd-MZzSeE9f2_htQVeOtBFBBuMgqaJ_Df5Gg-JGAxiXGF1eH-hq-2VMR7M1SvTorea/s1600/internet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf7FNISdshmCIK-ClvH9vBbD2caLyDyIFlSGZQ3scUwrgB5y9Tz08q2fO34aKsCq-zYX0GtHA9IFHd-MZzSeE9f2_htQVeOtBFBBuMgqaJ_Df5Gg-JGAxiXGF1eH-hq-2VMR7M1SvTorea/s1600/internet.jpg" /></a></div><b><i><span style="font-size: large;">Ay que controlar a los hijos para que no se metan en pájinas que no deben meterse, para que no hablen con desconocidos... Los padres tienen que tener cuidado para que los hijos no se metan donde no deven. Me parece bien esa idea porque, asi los padres les enseñan en qué pájinas pueden meterse. </span></i></b><br />
<br />
<b><i><span style="font-size: large;">Los argumentos son que sí hay peligros si no hacemoslo que nos dicen los mayores conocidos.</span></i></b>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-20045200080981756392011-04-15T09:17:00.000+02:002011-04-15T09:17:21.164+02:00MUNDUKO FAMILIEN JAKIAK<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRDjNxP3VB_rDfmc7O6LxZOPsyeo5I1W11o5_me0ZnHtA4S7gMP8kXTIhN6Fh5dFInp0F9JaOay9K6u0eF6uKP1uX9ha2Jg-VZ499m6HqdUS2tzzsffITFV1xSMB1PF4SeVomou3rchyphenhyphenoM/s1600/etxeko+lana+janaria+377%252C50%2524.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRDjNxP3VB_rDfmc7O6LxZOPsyeo5I1W11o5_me0ZnHtA4S7gMP8kXTIhN6Fh5dFInp0F9JaOay9K6u0eF6uKP1uX9ha2Jg-VZ499m6HqdUS2tzzsffITFV1xSMB1PF4SeVomou3rchyphenhyphenoM/s1600/etxeko+lana+janaria+377%252C50%2524.jpeg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnd13EO7OzvKMpfGTVXxYw_CMxecDnCSN9krZVwi9qt4-iz9D3N48W5mg76pTp-diXosfonTQV-9-KIeCgBaN2BlVawe4fP2850jZv8YTbBmnZaSFVBs1Iotlxh78YIuMlomOMxPjyAw_3/s1600/etxeko+lanak+janaria+1%252C22+%2524.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnd13EO7OzvKMpfGTVXxYw_CMxecDnCSN9krZVwi9qt4-iz9D3N48W5mg76pTp-diXosfonTQV-9-KIeCgBaN2BlVawe4fP2850jZv8YTbBmnZaSFVBs1Iotlxh78YIuMlomOMxPjyAw_3/s1600/etxeko+lanak+janaria+1%252C22+%2524.jpeg" /></a></div>Niri ondo iruditzen zait batzuk 377,50 $ gastatzea janarian, baina konturatu behar dira, beste batzuk 1,22 $ dituztela, hau da, 377,50 $ gastatzen dituztenak konturatu behar dira beraiek luxuzko bizitza dutela eta aprobetxatu behar dutela eta beste batzuk oso pobreak direla eta pobrezian bizi direla. Luxuzko bizitza dutenak ez dira ezertarako kexatu ezta kezkatu behar, zeren oso ondo bizi dira, ez beste batzuk bezala, eta janariren bat ez bazaie gustatzen ez kexatzea, zeren beste batzuek ezin dute ezta janari horretatik apur bat jan. Hau da, batzuk hau dute eta besteek hori baina konturatu behar dugu bakoitzak jaten duena.Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-18899680793432973142011-04-11T12:24:00.002+02:002011-04-11T12:27:23.968+02:00MEDIO AMBIENTE<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWW1mRbsKPXCDH-TATFTofvRUOjY5jNxfNte5tPiFnLKqiFXjRpaFMHiyION9yTY0LotaP78xBPMifnWc-0BL2KzO6kylXIRtRFQqp9oPvmw4u1pBsusFtkYxei-62KztNCyzGiNtKDgyA/s1600/medio+ambiente.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWW1mRbsKPXCDH-TATFTofvRUOjY5jNxfNte5tPiFnLKqiFXjRpaFMHiyION9yTY0LotaP78xBPMifnWc-0BL2KzO6kylXIRtRFQqp9oPvmw4u1pBsusFtkYxei-62KztNCyzGiNtKDgyA/s320/medio+ambiente.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: small;"><i><b>Para mi, el medio ambiente, es muy importante, no es que cuando decimos que es muy importante no se puedan usar los coches ni nada parecido; cada uno (mi opinion) tiene que usar lo que sea para lo que necesite (no digo que se pueda usar el coche cuando no lo necesites...), aunque no hay que contaminarlo asi por asi, y para no contaminarlo, y para que podamos estar más sanos, se pueden hacer estas cosas: En vez de ir en coche ir en autobus (si no tiees prisa), andar un poco más en vez de ir en coche o en autobus, al ir al trabajo (si estas cerca) ir en bizi... Cosas así hay que acer para cuidar el medio ambiente.</b></i></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-70302010353008916522011-03-28T12:27:00.000+02:002011-03-28T12:27:38.157+02:00ZERTARAKO AZTERKETAK?<i><b>Zertarako azterketak? Hori galdetzen diot nik ikasten nagoenean nire buruari. Ba niretzeko alde onaketa alde txarrak dituzte. Hauek dira:</b></i><br />
<b><i><u>Momentu onak</u></i></b>: <i><b>Azterketek, ikasteko balio dute. Adibidez, norbaitek ez du batere kasurik egiten gelan eta irakasleak esaten du azterketa bat dagoelahandik bost eskola egunetara. Ikasleak momentu horretan ez daki ezer ez eta ez du piperrik ere ulertzen. Ba momentu horretan oso onak dire ikasleak ikasten duelako eta ahaleginak egiten dituelako nota ona ateratzeko. Momentu horretan onak dira.</b></i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoPqRglGHeRfnXkltmU97TL83-g2ER57I4_1DYoJjcrqUrffXoC0-Wd0GI4zWGaPpdX7RthnCImoRulZAld76PVQ6PU1RpZ6SaI9yS4Ljy6WJigVgvse6PB5m7Awb0iwOr5SaqyNoTzm9P/s1600/z.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoPqRglGHeRfnXkltmU97TL83-g2ER57I4_1DYoJjcrqUrffXoC0-Wd0GI4zWGaPpdX7RthnCImoRulZAld76PVQ6PU1RpZ6SaI9yS4Ljy6WJigVgvse6PB5m7Awb0iwOr5SaqyNoTzm9P/s640/z.jpg" width="377" /></a></div><i><b><u>Momentu txarrak:</u></b></i> <i><b>Ikasle batek asko daki eta esaten diote eskolako bost egun barru azterketa duela. Ba horrek ez ditu pilak jartzen ikasteko. Orduan, asko dakienak nota txarrak eramaten ditu etxera ez duelako ikasi eta e dakienak nota onak eramaten ditu asko ikasiduelako(hori batzutan gertatzen da...) Gainera, ikasleak jakin behar du nola doan ikasle bakoitza. Nire ustez azterketak ez dira egin behar.</b></i>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-31115818021452241942011-03-21T12:36:00.000+01:002011-03-21T12:36:27.241+01:00MUTIL MIRESGARRIA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVxuRUnaVRuuUGUPm44XTA5P0RcDD0d2RT0UlMHc1C9K6G62McJ-q_E022dzCIOQnbyr9w2MHZrauuI-9BFj9SJ1LXT4LYz-eSldKVdxbmQPpZ-lB5AJySPeazVZ3o8Srhbmh2IdE33uug/s1600/mutil+miresgarria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVxuRUnaVRuuUGUPm44XTA5P0RcDD0d2RT0UlMHc1C9K6G62McJ-q_E022dzCIOQnbyr9w2MHZrauuI-9BFj9SJ1LXT4LYz-eSldKVdxbmQPpZ-lB5AJySPeazVZ3o8Srhbmh2IdE33uug/s320/mutil+miresgarria.jpg" width="259" /></a></div><span style="font-size: small;"><b><i>Ahots batek galdetu zuen: - Hura al da? Eta beste batek erantzuk: -Bai uste dut baietz. Ni lotan nengoen eta uste nuen hori amets bat zela esnatu harte. Esnatu nintzenean, estralurtar batzuk bahitu ninduten. Ni espaziontzi batean nengoen sokez lotuta. Oso ikaratuta nengoen estralurtarrak nire ondoan zeudelako laser pistola batzuekin. Azkenean, planeta ezezagun batera eraman ninduten.Oso itxusia zen. Denak borrokan zeuden, denda denak puskatuak, dena buruzbera... Edifizio antzeko batera eraman ninduten, nere etxera deitu eta auxe esan zuten: Zuen haurra daukagu. Berriro ikusi nahi baduzue, gu planeta horretara bizitzera joatea utzi behar diguzue. Nik galdetu nien zergatik etorri nahi zuten gure mundura eta erantzun ninduten mundu hori oso itsusia eta desatxegina zela eta gure mundua berriz oso polita eta atsegina. Azkenean dena konpondu nuen. Nola? Ba berahien mundua apaintzen eta dena kompontzen. </i></b></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-48130041815124939932011-03-16T17:54:00.002+01:002011-03-16T18:02:04.133+01:00MUJERES Y HOMBRES TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS<b><i><span style="font-size: small;">Antes, (hace muchos años) las mujeres trabajaban en casa y los hombres fuera ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS?</span></i></b><br />
<b><i><span style="font-size: small;"><u>Ahora:</u> La mayoía de las mujeres trabajan fuera de casa, como los hombres. Pero, siguen haciendo los deberes de casa. Normalmente, los hombres no hacen muchos deberes de casa. ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS?</span></i></b><br />
<b><i><span style="font-size: small;"><u>Antes:</u> (hace muchisimo tiempo) las mujeres no podian ir al cole y los hombres sí ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS? La mayoria de las mujeres trabajaban en casa, y sin enbargo, los hombres no trabajaban en casa (la mayoria).</span></i></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><i><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUovvesFZP0li7eF0Jlw_jBmldzYpz5X29n57wXPdS80F1bu-tq8Du8qtcxTu45grvX6ZZKuIt30If_sYTrb3BQJ8vh0wNdfEqsdQp-5VGMxDxn5Z-DxAqenENJnSyXclPeUPpQtHR-4Zk/s1600/ipuina.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUovvesFZP0li7eF0Jlw_jBmldzYpz5X29n57wXPdS80F1bu-tq8Du8qtcxTu45grvX6ZZKuIt30If_sYTrb3BQJ8vh0wNdfEqsdQp-5VGMxDxn5Z-DxAqenENJnSyXclPeUPpQtHR-4Zk/s400/ipuina.jpg" width="377" /></a></span></i></b></div><b><i><span style="font-size: small;"><br />
</span></i></b><br />
<b><i><span style="font-size: small;">Es mayor el sueldo el de los hombres que el de las mujes. ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS?</span></i></b>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-36712754216002447432011-03-15T12:24:00.002+01:002011-03-16T18:02:34.882+01:00IRLAREN ALTXORRA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><i><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZs_Wui35KnIeUkV6SebR3TU9w3W4lJYXRstnSJu5pBE3Wdnda6rnAQLbn6LgslAwv03K7Ru8jaA53GMGpa_hUKxLUMXfSDsGpVdeWHJLF5K12TgwDcJ5exR_VX24bAj7aTNvYeAyDj1Xt/s1600/piratak+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZs_Wui35KnIeUkV6SebR3TU9w3W4lJYXRstnSJu5pBE3Wdnda6rnAQLbn6LgslAwv03K7Ru8jaA53GMGpa_hUKxLUMXfSDsGpVdeWHJLF5K12TgwDcJ5exR_VX24bAj7aTNvYeAyDj1Xt/s320/piratak+2.JPG" width="320" /></a></span></i></b></div><b><i><span style="font-size: small;">Sineztezina, baina hala zen: hor geunden gu, pirata horien atzetik. Pirata ohien atzetik gindoazen, piratek gure irla inbaditu zutelako. Zergatik inbaditu zuten irla? Ba irlaren altxor bat aurkitu genuen. Piratek, ez dakit nola, baina piratek jakin zuten eta altxorra lapurtu zuten Argazkian agertzen den bezala, horma bat egin genuen piratak irlan ez sartzeko. Eskailera batzuk ekarri zituztenez, horma pasatu zuten. Altxorra hartu eta ihes egiten saihatu ziren. Guk, zorionez, piratak harrapatu genitugun eta altxorra berreskuratu genuen.</span></i></b>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-35583845293944336552011-03-08T12:29:00.000+01:002011-03-08T12:29:08.862+01:00La película<span style="font-size: small;"><b><i>No podía creer lo que estaba viendo. Esa carta, la carta que acababa de recibir...</i></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLjUfnqvvDoNowNLBSiB79higgXkTdMoexxG6o_GYP3H103koIeMcFgT4htAzROSYifZ1FrBZpaSDPCK_gboyIpo1kn0dQscFpL0Tc4DhGf8x0VHp2tKpLzdndSpa52HlNM_Y_vkORjOPJ/s1600/pel%25C3%25ADcula.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLjUfnqvvDoNowNLBSiB79higgXkTdMoexxG6o_GYP3H103koIeMcFgT4htAzROSYifZ1FrBZpaSDPCK_gboyIpo1kn0dQscFpL0Tc4DhGf8x0VHp2tKpLzdndSpa52HlNM_Y_vkORjOPJ/s320/pel%25C3%25ADcula.jpg" width="256" /></a></div><span style="font-size: small;"><b><i>Decía que abía ganado el papel para protagonizar la película quetitula "Cada uno es como es". Esa película trata de un niño que en el cole toda la gente le insultaba y que no tiene amigos. Al final acaba siendo popular en el cole y teniendo muchos amigos. Yo me presenté en el "casting" de esa película porque, como bien dice el titulo de la película cada uno es como es y me parece un tema muy bonito. Bueno, el caso es que me han dicho que baya a una oficina para que me den el guion. Tanbien me dijeron que dentro de medio año fuese a un plató para grabar. Al final todo salió estupendamente y la película tubo mucho éxito en las taquillas. </i></b></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-14531399941698656332011-02-21T12:31:00.000+01:002011-02-21T12:31:23.941+01:00EL CAMINO INACABABLE<span style="font-size: small;"><b><i>Estaba cansada, casi agotada, y el camino que todavía me quedaba por recorrer parecía muy largo para mis escasas fuerzas...</i></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5KeEg-1aBXxbTN5OcxFciq5hyphenhyphenz2FFh_fsrV_B3Hor_xOeyJb2k8nH3G5iGkUtn4B8nGGYwV7t7R3lSptKZ9dvY-AgKDDsihHeP5ecjd_C4Gft1m2ZftSZNFbhe9EEL16APnefcGJsmRiY/s1600/El+camino+inacabablae.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5KeEg-1aBXxbTN5OcxFciq5hyphenhyphenz2FFh_fsrV_B3Hor_xOeyJb2k8nH3G5iGkUtn4B8nGGYwV7t7R3lSptKZ9dvY-AgKDDsihHeP5ecjd_C4Gft1m2ZftSZNFbhe9EEL16APnefcGJsmRiY/s320/El+camino+inacabablae.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-size: small;"><b><i>Os preguntareis porque estaba en ese camino ¿ Verdad ? Puess ahora mismo os lo contaré: Yo estaba paseando por la calle perfectamente, y de repente vi a un pastor alemán que parecía que estaba abandonado. Bueno, el caso es que fui a donde él y no sé que le hice pero me mordio; en fin que empezó a atacarme. Yo, corrí sin parar, corri sin pensar a donde iba, yo corrí. Llegué a un bosque y es en el que estoy. Parece que el camino nunca se acababa y ya no me quedan muchas fuerzas. Desqués de andar mucho, vi una casita de una anciana. Entré a la casita y estaba llena de cosas nuevas y electricas. Le pedí permiso ( a la anciana ) para llamar por teléfono y pedir que me vinieran a buscar. Al final todo acabó. Me quedé en casa, y por cierto, nnunca mas me acerqué a un perro.</i></b></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-20688220315295767752011-02-14T12:30:00.000+01:002011-02-14T12:30:44.869+01:00GAIZKI ULERTUA<title></title><style type="text/css">
<!--
@page { margin: 2cm }
P { margin-bottom: 0.21cm }
-->
</style> <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYmJVp_ndrC4_JpBw5qi6IUA6FB-OBq5ExjegSFg6wqQema2rselQzQg4ujy4PKVm9tmJRqlRaTOocVtbRN-s1RMa_zbiGfHkddrgurQOB4gAK8gAsoo7uiIySZrT1-o_sqL9zrAd9PH5L/s1600/kaximiro.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYmJVp_ndrC4_JpBw5qi6IUA6FB-OBq5ExjegSFg6wqQema2rselQzQg4ujy4PKVm9tmJRqlRaTOocVtbRN-s1RMa_zbiGfHkddrgurQOB4gAK8gAsoo7uiIySZrT1-o_sqL9zrAd9PH5L/s320/kaximiro.JPG" width="240" /></a></div><br />
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><i><b><span style="font-size: small;">Kaximiro bizikletaz kaletik zihoanean, Ernestinak ikusi eta agurtu zuen. Baina Kaximiro ez zen konturatu... Aurrera jarraitu zuen eta etxera joan zen. Goizean, beti bezala, postontzira joan zen eta eskutitz mordoxka bat hartu zuen. Haien artean Ernestinak bidalitako eskutitz bat hartu zuen. Hauxe jartzen zuen:</span></b></i></div><div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEemkPpol2h6tuXKUqsn_I6PjEMYd2HXnvrKeeOWycTIcHGtuth3JDTaPKgRD7kP5x6ivPFGZT3iI-N2Tp3vRRoU2AHHibNadArbrPXE103Nm0MzBx01xncCDmw7AhJDwACPZc5OuRAFL8/s1600/eskutitza.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEemkPpol2h6tuXKUqsn_I6PjEMYd2HXnvrKeeOWycTIcHGtuth3JDTaPKgRD7kP5x6ivPFGZT3iI-N2Tp3vRRoU2AHHibNadArbrPXE103Nm0MzBx01xncCDmw7AhJDwACPZc5OuRAFL8/s1600/eskutitza.jpeg" /></a><i><b><span style="font-size: small;">Kaximiro maitea, ez dakit konturatu zaren edo ez baina, ni zutaz maiteminduta nago, ordea, ikusten dut zuk ez duzula berdin pentsatzen nitaz. Eta hori nola dakidan pentsatuko duzu, ba nik atzo ikusi zintudan bizikletan ibiltzen, agurtu zintudan eta ez zenidan kasurik egin. Beno hau zendena.</span></b></i></div><div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><i><b><span style="font-size: small;">Muxuak, Ernestina.</span></b></i></div><div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><i><b><span style="font-size: small;"><br />
</span></b></i> </div><div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><i><b><span style="font-size: small;">Hori irakurritakoan, hunkitu egin nintzen eta bonboi batzuk erostera joan zen Ernestinari barkamena eskatzeko. Bere etxera joan zen eta bonboi batzuk eman zizkion. Dena azaldu zion eta Ernestinak oso ondo ulertu zuen dena. Azkenean barkatu zuen eta elkarrekin bizi izan ziren. </span></b></i></div>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-48071741595991365092011-02-08T12:33:00.001+01:002011-02-14T12:33:37.099+01:00NO SE SI ERA AGRADABLE O ESPANTOSO<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc2ib5KM2MW6hU8bS-06ifDuBlKRF8BDFxHWtV3PVganiaqaI1D1vbs3bUWERTUgjO_yK8lpgF4lBl1CAeYj24-5zkDoFhwK3CZSegij7lxdHZNsTbM19PNO5uJArBKyfF3h_rA3_Mq_CV/s1600/mapa.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc2ib5KM2MW6hU8bS-06ifDuBlKRF8BDFxHWtV3PVganiaqaI1D1vbs3bUWERTUgjO_yK8lpgF4lBl1CAeYj24-5zkDoFhwK3CZSegij7lxdHZNsTbM19PNO5uJArBKyfF3h_rA3_Mq_CV/s1600/mapa.jpeg" /></a></div><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: small;"><i>Tenía ante mí el mapa de la isla. Sólo me preocupaba un cosa: ese maldito dragón que lo rodeaba y que, según decían, se tragaba a todo aquél que intentara acercarse a ella... </i></span></b><br />
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: small;"><i><b>Yo como no me asusto mucho quería ír a aquella isla, pero por si acaso en compañía. Se lo pregunté a mi mejor amiga (a ver si quería ir con migo a la isla) y e dijo que si, que no me dejaría sola en esa situacion, pero me acompañaría con la condición de que no volvieramos a hacer ninguna aventura de éstas. Llegó el gran día, el día en el que ibamos a la isla. Me comentaron que esa isla era enorme. El mapa que tenía yo, no era que solo aparecía la isla, sino que ponia que había un tesoro en la isla. Fuimos en la lancha de un amigo. En la laancha pusimos de todo: Comida, linternas, ropa limpia porsiacaso... El primer paso que pise la isla, ya estaba nerviosa. Nos acercamos léntamente por si despertábamos al dragón. Rodeamos toda la isla y... ¡ No habia ningún dragón ! Seguramente que lo del dragón era mentira o es que se murió. Pero, ¡ espera ! De repente, oí unos pasos... ¡ Era uno de los hijos del dragon ! El dragón murió, pero tuvo hijos. Corrimos hacia una cueva, que tenía una entrada pequeñísima y estrechísima, para que el dragón no pudiera entrar. Avanzamos un poquito, y vimos un cofre. Lo abrimos y... ¡ HABÍA ORO Y DINERO ! Chillé: -Somos ricooooooooooooos. Al pasar un rato, vino el dragón, entró en la cueva, y justo cuando me iba a comer... ¡ me desperté de un sueño!; no se si agradable o espantoso, pero de un sueño me desperté. </b> </i></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-43717476901921706322011-01-31T12:34:00.003+01:002011-02-15T12:01:48.230+01:00A ZER DESASTREA !<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF1bG7bVtb8e6TW2yVFVx0LcWCxT8CDhI2EdwkTMs3cuovOGmFrVTHkuAN0fvsnYwOKsmOJtSk1ZCSH92VeXC_CfFQ391jReZRYevw_D0n9TcPZpBP9rPHdphsp3rJ9dLzoU1wPlmHs1GD/s1600/taxi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF1bG7bVtb8e6TW2yVFVx0LcWCxT8CDhI2EdwkTMs3cuovOGmFrVTHkuAN0fvsnYwOKsmOJtSk1ZCSH92VeXC_CfFQ391jReZRYevw_D0n9TcPZpBP9rPHdphsp3rJ9dLzoU1wPlmHs1GD/s320/taxi.jpg" width="320" /></a></div><b><i>Berandu egin zaigu lagunaren etxean eta autobusak elde egin du. Zer egin? </i></b><br />
<b><i>Lasterka aitari deitu genion baina ez zuen telefonoa hartzen. Ondoren, trenaren geltokira joan ginen eta kartelera begiratu genuen, baina arazo bat genuen: tren guztiak atera ziren eta ez zuten bidai gehiago egingo. Lagunaren etxera itzuli ginen eta esan geniogun, ea bere gurasoak eraman ahal gintuzten baina afari batera joan ziren eta laguna bakarrik zegoen etxean. Lagunak esan zigun ea bere etxean egin nahi genuen lo baina, bere etxean egiten bagenuen lo, gurasoak kezkatu egingo ziren. Taxi bat hartzea pentsatu genuen, baina ez geneukan dirurik. Azkenea lagunaren etxean gelditu ginen lotan. Gurasoak, bitartean, oso kezkatuak zauden. Oso berandu zen, jada ordubata ziren eta ez ginen inondik agertzen (gu lagunaren etxean geuden lo). Gurasoek, poliziari deitu zihoten eta esan zihoten ez ginela inondik agertzen. Hurrengo egunean nire lagunaren etxetik atera eta polizia bat hurbildu zitzaigun. Esan zigun gurasoak gure bila zebiltzala. Azkenean etxera joan eta dena azaldu genion.</i></b>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-20447443701807813142011-01-24T12:22:00.002+01:002011-02-15T12:07:46.172+01:00La istoria falsaia<title></title><style type="text/css">
<!--
@page { margin: 2cm }
P { margin-bottom: 0.21cm }
-->
</style> <br />
<div align="LEFT" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4K_c-b9zrue_sVsHVnzbEqOEVCdn_YYwpjkbb8D7SvLZ0DV1q0drbq4pHW9KiygzsMuGnuPAKtxMoJHBA-Uxv9j8iIGsSqxC-AQ57HXBZojI62-VbLytretRD8O8kred4lvkpYlQJcJx/s1600/idazlana.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4K_c-b9zrue_sVsHVnzbEqOEVCdn_YYwpjkbb8D7SvLZ0DV1q0drbq4pHW9KiygzsMuGnuPAKtxMoJHBA-Uxv9j8iIGsSqxC-AQ57HXBZojI62-VbLytretRD8O8kred4lvkpYlQJcJx/s400/idazlana.jpeg" width="400" /></a></div><div align="LEFT" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><span style="font-size: small;"><b><i><span style="font-family: Lucida Sans Unicode,sans-serif;">Hacía calor. Salí de casa y subí a lo alto de la montaña. La noche era muy oscura. De pronto una pequeña luz surcó fugazmente el esspacio, luego otra y muchas mas. Parecían fuegos artificiales... ¡ Pero eran cometas! Después fui a casa de una amiga y volbimos a la montaña.Al final me dijo que no eran ni fuegos artificiales ni cometas, ¡ eran naves espaciales ! Ya sé que los extraterrestres no existen, pero los vi, los vi con mis propios ojos. Aterrizaron en elmonte que estabamos. Fuimos las dos (yo detrás de mi amiga porque yo soy muy asustadiza ) hacia la nave para ver que era en realidad. Era una nave, ( en esos momentos ya estabamos seguros ) de la nave salieron unos bichos verdes expeluznantes. Pero nos hicimos amigos (eso creo porque no hablaban ). De repente de su boca salieron unas palabras que eran : ¡ Olatz, Olatz, Olatz, Olatz ... ! ( Todo el rato repetía mi nombre ) Me desmayé, pero rápidamente me desperté. Con el calor que hacia (exactamente 38 grados y medio ) me desmayé. Al final todo había sido un sueño.</span></i></b></span><title></title><style type="text/css">
<!--
@page { margin: 2cm }
P { margin-bottom: 0.21cm }
A:link { so-language: zxx }
-->
</style></div>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-18355386497125843292010-12-20T15:40:00.001+01:002010-12-20T15:46:07.400+01:00EGUZKI SISTEMA<u><i>UNIBERTSOA II</i></u><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Lan hau, ingurunean egindako lana da.</i><br />
<i>Olatz.B., Olatz.S., Santi eta Jonek egindakoa da.</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK4mlJJMmvYsJRjKGL4qBqteOPnzRztmFBK4CmYwSuM3O3KoUw_gUZP82mk8-pz4eabiHUAcbOcum71S46_-8x-mxdwNNao-h017WmgfvdVUwC5NrDquFfzsev5-9BENo44BjMOKZfDTgt/s1600/unibertsoko+irudia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK4mlJJMmvYsJRjKGL4qBqteOPnzRztmFBK4CmYwSuM3O3KoUw_gUZP82mk8-pz4eabiHUAcbOcum71S46_-8x-mxdwNNao-h017WmgfvdVUwC5NrDquFfzsev5-9BENo44BjMOKZfDTgt/s320/unibertsoko+irudia.jpg" width="320" /></a></div><i>Ikusi nahi baduzue<a href="http://es.calameo.com/read/0001238117dcdb854adf7"><u> HEMEN </u></a></i><i>klikatu!</i>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-31318871112456817402010-12-13T12:29:00.001+01:002010-12-13T12:29:35.004+01:00EL HADA MERI<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOZbacWoigd9FIVsgfUrt8M2T10C0KrAzCxxaGmGj4A85Dcalf7nUnq1hKQlBKAoWkMPIaalUg0dddfAlQywErymRqT-aK-tuYfeX7nW-xOHia0mJDJxlbiejL9CEpIh_tkI3J4ihsjuHh/s1600/Gaztelaniaren+etxekolanen+argazkia.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOZbacWoigd9FIVsgfUrt8M2T10C0KrAzCxxaGmGj4A85Dcalf7nUnq1hKQlBKAoWkMPIaalUg0dddfAlQywErymRqT-aK-tuYfeX7nW-xOHia0mJDJxlbiejL9CEpIh_tkI3J4ihsjuHh/s320/Gaztelaniaren+etxekolanen+argazkia.JPG" width="228" /></a></div><span style="font-size: small;"><b><i>Aquella noche estaba despertada. No podía creer lo que sus ojos veían. Todo cuanto hacía salía volando del papel. Me pregunté porque salian los dibujos bolando y yo pensaba que era porque el lapiz estaba echicado. Derepente, salió un hada del papel. Yo le pregunté su nombre y me dijo que se llamaba Meri. Y pensaba que era un hada normal, es decir, buena, que concede deseos a la jente... Y por eso la deje libre por la ciudad. Todo iba bien hasta que uvo unos problemillas en la ciudad. Y me entere, de que la que creaba problemillas era el hada Meri. Estaba conbirtiendo la jente en estatuas. Fui a pedirle opinion a un buda muy sabio y me dijo que tenia que ir a Estados Unidos a por una pocion para echarsela a la jente y que pudiera bolber a tener bida. Eche a todos esa pocion y se combirtiero en umanos. Coji al hada y le amenace con la pocima ( si estaba con esa pocima mas de beinticuatro horas se moriria ) . El hada me dijo que no iva a causar mas problemas y al final nos icimos amigas </i></b></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-50986585202220076462010-11-30T16:42:00.002+01:002010-12-13T12:30:47.318+01:00ARTIKULU 4 DUT IZENA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgNg-iAnVQfI_H_IP3QB9IWhuwSgGRcMiBgS6Vp86GYUMCelBVf6dmeY4DmW39llZjdb-lZZa14aFSHPWW7TN4iFOnwRb6d62fulWCIplN_MSvtXm_HDDLaAqO1o4zzKgguhB9f-vn06dk/s1600/Euskera+etxekolanen+argazkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgNg-iAnVQfI_H_IP3QB9IWhuwSgGRcMiBgS6Vp86GYUMCelBVf6dmeY4DmW39llZjdb-lZZa14aFSHPWW7TN4iFOnwRb6d62fulWCIplN_MSvtXm_HDDLaAqO1o4zzKgguhB9f-vn06dk/s320/Euskera+etxekolanen+argazkia.jpg" width="311" /></a></div><b><span style="font-size: small;"><i>Nik, artikulu lau dut izena.</i></span></b><br />
<b><span style="font-size: small;"><i>-Zergatik ditugu guk jatekoa eta beste batzuk ez?</i></span></b><br />
<b><span style="font-size: small;"><i>-Zergatik dugu guk etxebizitza eta beste batzuk ez?</i></span></b><br />
<b><span style="font-size: small;"><i>-Zergatik dugu guk osasun-arreta egokia eta beste batzuk ez?</i></span></b><br />
<b><span style="font-size: small;"><i>-Denak dugu gauza hauek izateko eskubidea, baina batzuk ez dituzte.</i></span></b><br />
<b><span style="font-size: small;"><i>Agintariek lana asko egin beharko dute hau konpontzeko, baina guk borrokatu egin beharko dugu hau konpontzeko ezin dugulako onartu. Oso zaila da, baina, aurrera jarraitu beharko dugu gure adiskideei laguntzeko. ONG-ko bazkideak egitern bazarete, piska bat lagunduko duzue. Badaude talde asko hirugarren munduko herrialdeen alde lan zoragarriak egiten dutenak. Parte hartu eta laguntza piska bat emango diezue beartzuei.</i></span></b>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-75614839622120722652010-11-30T12:38:00.003+01:002011-02-15T12:09:42.495+01:00ETXE SORGINDUA<title></title><style type="text/css">
<!--
@page { margin: 2cm }
P { margin-bottom: 0.21cm }
-->
</style> <br />
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: small;"><b><i>Ezin nuen sinetsi ikusten ari nintzena. Etxe hartako lehio batetik makina bat liburu irten ari ziren, Sorginkeria ote? Beste trikimailu bat liburu gehiago saltzeko? Etxeko jabea burutik eginda zegoela?... Jakinminaren jakinminez, hurbildu nintzen. Etxe hartara hurbildu nintzenean atea jo nuen eta ez zuen inork irekitzen. Etxe ura bukatu gabe zegoela ematen zuen. Buruan, ez zutela bukatu esaten nuen eta orduan joan egin nintzen. Urrengo egunean, gustatu zitzaidanez, gune hura, berriro paseatzera joan nintzen. Etxe aurretik pasa eta berdin-berdin zegoen. Bukatu gabe, liburu horien lehiotik behera...</i></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkDn-h0kWQc1YQx9X8dObaf1SEYqYYZ66oHSrkVAx5xx8yob-N3t2AWo6uXqI_o_qP3ZH837DzgUWQa5ILWHjcFpWrGrKFycmMr6qZK-tZhjb7qY83hvGE_hXRAgI9-y0NY-avIHw3uVbZ/s1600/DSC01518.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkDn-h0kWQc1YQx9X8dObaf1SEYqYYZ66oHSrkVAx5xx8yob-N3t2AWo6uXqI_o_qP3ZH837DzgUWQa5ILWHjcFpWrGrKFycmMr6qZK-tZhjb7qY83hvGE_hXRAgI9-y0NY-avIHw3uVbZ/s320/DSC01518.JPG" width="320" /></a></b></span></div><div align="LEFT" style="color: black; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;"><span style="font-size: small;"><b><i>Atea jo nuen eta ez zidan inork irekitzen. Bitxia iruditu zitzaidan eta etxera sartu nintzen. Etxea buruz gora zegoen. Liburu autxi hasko zeuden, batezere. Gainontzeko gauzak, kandelak ziren, altzari gutxi batzuk ere bazeuden... Goiko pixura igo ettasorginkeria batenz liburu zaharrak eta autxiak lehiotik bera zihoazen. Igartzen zen etxeko jabeari liburuak gustatzen zitzaizkiola, pila bat zeuden eta. Alde guztietara begiratu nuen! Sorginak sorginkeria bat egin zuen, liburu guztiak lehiotik bera joatko. Arrazoia; berari liburuak ez zaizkiola gustatzen eta etxe hori, Abandonatua zegoenez, okupatu zuen eta garbiketa bat egin zuen bere magia erabiliz. Lagunak egin ginenez, noizean behin bisitatzera eta kafea hartzera joaten nintzen.</i></b></span></div><div align="CENTER" style="color: black; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span> </div><div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaqhpO7u7DbADKkZQzChR34zFeOUKnRe0g3GZXeUSITzpBnvcTkVyDj4PjozEnlg2HKFM95vkohblzkTo4nP3gruev4znHdzxLlrVhDYUbbz0vbW69slrUdC8Yc_Uj7zLe0VQfTxlz0-IF/s1600/DSC01518.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaqhpO7u7DbADKkZQzChR34zFeOUKnRe0g3GZXeUSITzpBnvcTkVyDj4PjozEnlg2HKFM95vkohblzkTo4nP3gruev4znHdzxLlrVhDYUbbz0vbW69slrUdC8Yc_Uj7zLe0VQfTxlz0-IF/s320/DSC01518.JPG" width="320" /></a></b></span></div><br />
</div>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-17468020552979235862010-11-24T13:05:00.001+01:002011-02-15T12:13:29.489+01:00DANTZA<div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><span style="font-style: italic;">Hau plastikan egin dugun bideo bat da, DANTZA MOTA BATZUEI buruzkoa.</span></b></span></div><span style="font-style: italic;"><span style="font-size: small;"><b>Hemen dantza ezberdin BATZUK agertzen dira.<br />
IKUS EZAZUE!!!!!</b></span> <br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div><object height="300" width="400"><param name="allowfullscreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><param name="movie" value="http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=17151622&server=vimeo.com&show_title=1&show_byline=1&show_portrait=1&color=00ADEF&fullscreen=1&autoplay=0&loop=0"><embed src="http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=17151622&server=vimeo.com&show_title=1&show_byline=1&show_portrait=1&color=00ADEF&fullscreen=1&autoplay=0&loop=0" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" width="400" height="300"></embed></object><br />
<div style="text-align: center;"><a href="http://vimeo.com/17151622">DANTZA</a> from <a href="http://vimeo.com/user351360">Elatzeta 3.Zikloa</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.</div>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-17949562009660209632010-10-18T12:28:00.006+02:002010-11-20T10:16:14.738+01:00Etxe misteriotsua<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAsnmItBKecY6OP_itN0_PnIrB475b5qHBYq0D2jbdCgmOFhaWmu3lsluNcLRTQC7jUMuPPeJZEpOLUvupr6zdcs-KDnOkv9qPA0MLVwbdTi10j6r9GGfAAOkpfaKeFh5ejBRpXA9bqY69/s1600/BASOKO+ETXOLA.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530814723751496626" style="display: block; margin: 0px auto 10px; width: 400px; height: 356px; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAsnmItBKecY6OP_itN0_PnIrB475b5qHBYq0D2jbdCgmOFhaWmu3lsluNcLRTQC7jUMuPPeJZEpOLUvupr6zdcs-KDnOkv9qPA0MLVwbdTi10j6r9GGfAAOkpfaKeFh5ejBRpXA9bqY69/s400/BASOKO+ETXOLA.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:130%;"><br /></span><div style="font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;">Txikia nintzela, gurasoek lagundu zidaten etxetxo hau egiten. Orain berrogeita hamar urte ditut eta, noski, oso gutxitan erabiltzen dut, baina gaur erabili beharra izan dut. Gaur bolatxo zoragarri eta lagungarri honetan ezkutatu egin naiz.<br /></span><span style="font-size:130%;">Nire etxean soinu arraroak entzun nituen! Ni pixka bat ikaratu nintzen eta badaezpada prismatiko batzuk hartu eta etxetxoan izkutztu nintzen. Galdetuko duzue zertzrako hartu nituen prismatiko hooriek. Bada, txabolatik nire etxera begiratzeko, ea zerbaetit ikusnuen, baina ezer ez. Hurrengo egunean, berriro soinuak entzun nituen eta gauza bera egin nuen. Zerbait mugitzen ari zela iruditu zitzaidan, baina ez nion garrantzi handirik eman. </span></div><span style="font-size:130%;"><br /></span><div style="font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;">Gaua iritsi zenean, etxera joan nintzen eta berriro ere gaueko soinuak entzun nituen, baina kanpokoak zirela pentsatu nuen . Badaezpada ez nuen begirik itxi handik aurrera.</span></div><span style="font-size:130%;"><br /></span><div><span style="font-style: italic; font-weight: bold;font-size:130%;" >Goiza iristean, txabolara joan eta prismatikoz zerbait ikusi nuen. Poliziari deitu eta etxea goitik behera arakatu zuten eta esan zidaten ez zegoela ezer. Hala ere, zalantzan geratu nintzen. Beldurrez.<br /><br /></span><span style="font-style: italic;"><br /></span></div><span style="font-style: italic;"></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-83948746898311921132010-10-18T12:22:00.002+02:002010-11-20T10:15:28.136+01:00Miguel Hernandez<meta equiv="CONTENT-TYPE" content="text/html; charset=utf-8"><title></title><meta name="GENERATOR" content="OpenOffice.org 3.1 (Win32)"><style type="text/css"> <!-- @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --> </style> <p style="margin-bottom: 0cm;" align="CENTER"><span style="font-size:100%;"><i><u><b>Miguel Hernández</b></u></i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" align="CENTER">
<br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="LEFT"> <span style="font-size:130%;"><i>-Miguel Hernández fue un poeta y tanbien dramaturgo ( que escribia obras de teatro) nacido en Origuela-Alicante el 30 de octubre de 1910 y fallecio joven encarcelado. enfermo de tuberculosis en 28 de marzo de 1942 con 31 años. </i></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="LEFT"> <span style="font-size:130%;"><i>Este poeta a escrito muchos poemas y este es uno de ellos:</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none; font-weight: bold;" align="CENTER"><span style="font-size:130%;">
<br /></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold;" align="CENTER"><span style="text-decoration: none;font-size:130%;" > </span><span style="font-size:130%;"><i><u>Teatro</u></i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"><span style="font-size:130%;">
<br /></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>Quien te a visto y quien te ve </i></span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>y sombra y sombra de lo que eras</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>El torero más valiente</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>Los hijos de la piedra</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>El labrador de mas aire</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>Teatro en la guerra</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; text-decoration: none;" align="CENTER"> <span style="font-size:130%;"><i>Pastor de la muerte</i></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" align="CENTER">
<br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm; text-decoration: none;" align="LEFT"><img src="file:///C:/DOCUME%7E1/IK0128%7E1/CONFIG%7E1/Temp/moz-screenshot-3.png" alt="" /></p> <span style="font-style: italic;"></span><span style="font-style: italic;"><span style="font-style: italic;"></span></span>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-71275370679471243842010-10-05T11:56:00.003+02:002010-11-20T10:14:22.182+01:00El viejo lapiz<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3pGa_X4LNpbSna_rnllCjXTIbV2qV-keHQlSgixqYrYkYVqdqPPEet2yCgOBahJGnaw1jQAKJ7lFmtYDPdf1zqL3JkHXNAg8Cg4NlnqUwClMOG4tCS-oEnPuXhCCW1Dc0j1m7SkhY05M3/s1600/211265853_6427de432e_o%5B1%5D.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524506315522169778" style="display: block; margin: 0px auto 10px; width: 400px; height: 307px; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3pGa_X4LNpbSna_rnllCjXTIbV2qV-keHQlSgixqYrYkYVqdqPPEet2yCgOBahJGnaw1jQAKJ7lFmtYDPdf1zqL3JkHXNAg8Cg4NlnqUwClMOG4tCS-oEnPuXhCCW1Dc0j1m7SkhY05M3/s400/211265853_6427de432e_o%5B1%5D.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:130%;"><br /></span><div style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><em>En el estuche se encontraba una multitud de rotuladores, boligrafos, gomas y otros objetos dibersos. Perdido entre todos ellos se hallaba un viejo, pequeño y gastado lapiz. </em><br /><em>El pobrecito era el más viejo de todos y no tenía amigos y todo el rato estaba solo. Queria acér amigos, o, almenos, que le utilizáran para escribir un bonito cuento. L a dueña, un día lo cogió y el lápiz se animó un poquito, pero en cuanto saco del estuche lo volvió a meter porque se confundió. Al cabo de unos días, empezo a hacer amigos nuevos pero no eran amigos de verdad. Cuando abía pasado ya una semana, la dueña sacó del estuche al lápiz y se lo regaló a una compañera suya. La compañera lo metio en el estuche. </em></span></div><span style="font-size:130%;"><br /></span><div style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><em>Cuando ya, despues de acomodarse ízo amigos perfectos en todos los sentidos. Eran viejos como él y estará muy cómodo. y hasta que se gastó, ahi se quedó.</em></span> </div><br /><div></div>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4283090990100610413.post-60956377915081477962010-09-28T12:10:00.005+02:002010-11-20T10:13:46.113+01:00ESKUTITZA<a href="http://radio.rpp.com.pe/buscapersonas/files/2008/07/cartas.jpg"><img style="margin: 0px 0px 10px 10px; width: 344px; float: right; height: 265px;" alt="" src="http://radio.rpp.com.pe/buscapersonas/files/2008/07/cartas.jpg" border="0" /></a><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><br /><em></em><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /></span><em><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >Irunen, 2010eko irailaren 28an<br /><br />Kaixo, lagun maitea:<br /><br />Badakit zaila, oso zaila, egingo zaizula gutun hau irakurtzea baina hau azaldu behar dizut.<br /><br />Madrilera joan behar naiz. Nire etorkizunerako hoberena aukeratu behar dun etta, nire ustez, hori da hoberena. Badakit momentu zoragarriak pasa izan ditugula elakar, baina bizitzan denetik dago: momentu txarrak, momentu onak eta momentu zoragarriak daude. Gogoratzen naiz ezagutu ginen egun hartaz. Ptioan gertatu zen; Ni ikasle berria ninitzen eta hitz egin zidan lehenengo pertsona zu izan zinen. Hori gogoratzea oso hunkigarria da. Hitza ematen dizut: hilabetero eskutitz bat bigaliko dizut eta espero dut zuk niri berdina egitea.<br /><br /><br />Musu handi bat: OLATZ<br /></span><br /></em><em></em><em></em>Olatzhttp://www.blogger.com/profile/04976164572489601844noreply@blogger.com4