BI KIDEAK

Egun batean, munduko telebista guztietan, berri ikaragarri bat eman zuten. Esan zuten ilargira lehenengoa iristen zenarentzat izango zela. Bi ausart apuntatu ziren ziren eta bakoitzak bere kohetea prestatu zuten ilargira joateko. Ordu berdinean iritxi ziren eta bi ilargi ikusi zituzten. Ahozabalik gelditu ziren. Ilargi bat ikutzera joan ziren, bainaez zen benetakoa. Uste zuten bakoitzaren irudimena zela. Beste ilargia ikutu zuten eta hori benetazkoa zen eta nola iritsi ziren ordu berdinean, pentsatu zuten ilargia bientzat izatea. Lurrera iristean esan zuten bi ilargi ikusi zituztela baina beraien irudipena zela. Baina Albertoren herriko kideak (Alberto zen ilargira bidaiatu zuen bat) esan zuten ilargia ez zela beraien irudipena, ilargia proiektatu zutela Albertok besteari irabazteko, baina beste pertxona oso jatorra zenez, esan zuen ilargia bientzat izaten jarraituko zela. Azkenea lagunak egin ziren eta ilargia bientzat zen.

MUNDU MIRAGARRIA

Astelehen goiz hartan ohetik jaiki eta ispilura hurbildu nintzenean surgatu egin ninduen. n Mundu lirain batera eraman ninduen. MAITAGARRIEN MUNDURA zehatz-mehatz. Dena maitagarriz beteta eta iratxoz beteta zegoen. Maitagarri batek galdetu ninduen:
-Zure maitagarri pertxonala izain naiteke?
Eta nik erantzun nion:
-Bai, baina baldintza batekin.
-Zer baldintza?
-Mundu hau zeuk erakustea naiko nuke.
-Bai, erakutxiko dizut!
Herriskak miragarriak ziren eta dena polit-polita zen:Erreka hasko zeuden, ez zeuden autorik, etxeen hordez loreak zeuden bizitzeko...
Nik lore bat (etxe bat) alkilatu nuen hor egoteko. Iratxoek bastoi magiko bat oparitu ninduten arrosa kolorekoa. Noski, ezin nintzen lotan gelditu bestela desagertu egin naizela pentxatuko dute. Azkenean etxera joan naiz eta hor egin dut lo. Urrengo egunean berriro joan naiz komunera baina ispiluak ez dit surgatu. Amari galdetu diot ea atzo non nengoen eta esan dit atzo igandea zela eta zinemara joan nintzela. Azkenean dena amets bat izan zen.

EL LIBRO FANTÁSTICO

Pasó en una noche. Estaba leyendo un libro de fantasía. Mi madre me llamó para que le pusiera comida a mi hmster. Cuando volví a mi habitación los dibujos del cuento no estavan iguales. Concretamente les faltaban los personajes fantásticos. Miré a la calle y los personajes fantásticos estabn invadiendo la ciudad. Las vcas gigantes del libro de fantasía estaban comiendo árboles, los peces estaban comiendo a peces mas pequeños que ellos los dragones quemando toda la ciudad... Vinieron los bomberos de toda la ciudad e intentaron apagar el fuego que expulsaba el dragón. Al final volvio todo a la normalidad. Los peces los pillaron con la red de pescar. Las bacas gigantes las mataron y tubimos carne para dar i regalar y el dragón lo volvimos a meter en el libro de fantasía. La ciudad volvió a estar como antes y todo el mundo salió feliz de esta pesaadilla por que todos habían colaborado.

UDABERRIA

Udaberria, urtaro politena, loreak hazten dira, eguzkia ateratzen da, hondartza beteta egoten da... Nik Udaberria gogoko dut. Zuhaitz denak berdez janzten dira eta belarren artean loretxoak ateratzen dira, bakoitza bere soineko koloretxuekin. Erreketan aguzkiaren islada agertzen da eta laino beltzen islada joaten da. Hondartzan sombrila pila bat ikusten dira, txanoak balira bezala Sanmartzial egunetan, eta kometak zeruan egoten diren globo galduak. Niri Udaberriko gauza politena beroa egiten duela eta hondartzara joaten garela iruditzen zait. Mendiak berdez jantzita daude eta jende ugari bertan jaten. Guenan, mendian kampinen argitxoak ikusten dira ipurtargiak balira bezala. Goizean jende pila bat ikusten da menditik pasatzen. Oso polita da Udaberria eta horrengandik gustatzen zait haimbeste baina gauza gehiagorengatik erebai.

Udaberria from Jesus Rodriguez on Vimeo.