2011-06-14

Grezia

Ingurunean egindako lana ikusteko
hemen klikatu

2011-05-31

2011-05-24

ALFOMBRARE AZPIAN


Bi aste igaro eta gero berriro agertu zen. Nik uste nuen, edo obeto esanda, pentsatzen nuen mounstro handi bat zela, txikitu, eta alfombra azpian sartzen zela. Nik ez nion beldurrik, beno obeto esanda, nik beldur pixka bat nuen, baina ni fuertea naiz, eta ez dit beldurtzen aurretik pasatzen zaidan guztiak. Beno, kontua da, bi aste geroago berriro, ez dakit zer, baina berriro agertu da. Ez dakit zergatik agertu den nire etxean, beno, edo again badakit. Egun batean kalera joan eta lagun batekin topo egin nuen. Ez dakit zergatik, baino monstroen gahia agertu zen eta galdetu zidan: monstroei beldurra diezu? Nik ezetz erantzun nion, baina beldurra diet. Orduan hori gogoratzean, gezurra esan niolako agertu dela bururatu zait eta kalera joan nintzen. Lagun berberarekin egin nuen topo eta esan nion berdina galdetzeko. Baina orain egia esan nion. Etxera itzuli eta... ¡ Monstroak or jarraitzen zuen ! Alfombra altxa nuen ikusteko eta ¡ sagutxo bat zen ! Ahin beste istorio sagutxo batengatik.


Argazkia hemendik hartu dut

VIGILANCIA DEL USO DE INTERNET

Ay que controlar a los hijos para que no se metan en pájinas que no deben meterse, para que no hablen con desconocidos... Los padres tienen que tener cuidado para que los hijos no se metan donde no deven. Me parece bien esa idea porque, asi los padres les enseñan en qué pájinas pueden meterse. 

Los argumentos son que sí hay peligros si no hacemoslo que nos dicen los mayores conocidos.

2011-04-15

MUNDUKO FAMILIEN JAKIAK


Niri ondo iruditzen zait batzuk 377,50 $ gastatzea janarian, baina konturatu behar dira, beste batzuk 1,22 $ dituztela, hau da, 377,50 $ gastatzen dituztenak konturatu behar dira beraiek luxuzko bizitza dutela eta aprobetxatu behar dutela eta beste batzuk oso pobreak direla eta pobrezian bizi direla. Luxuzko bizitza dutenak ez dira ezertarako kexatu ezta kezkatu behar, zeren oso ondo bizi dira, ez beste batzuk bezala, eta janariren bat ez bazaie gustatzen ez kexatzea, zeren beste batzuek ezin dute ezta janari horretatik apur bat jan. Hau da, batzuk hau dute eta besteek hori baina konturatu behar dugu bakoitzak jaten duena.

2011-04-11

MEDIO AMBIENTE

Para mi, el medio ambiente, es muy importante, no es que cuando decimos que es muy importante no se puedan usar los coches ni nada parecido; cada uno (mi opinion) tiene que usar lo que sea para lo que necesite (no digo que se pueda usar el coche cuando no lo necesites...), aunque no hay que contaminarlo asi por asi, y para no contaminarlo, y para que podamos estar más sanos, se pueden hacer estas cosas: En vez de ir en coche ir en autobus (si no tiees prisa), andar un poco más en vez de ir en coche o en autobus, al ir al trabajo (si estas cerca) ir en bizi... Cosas así hay que acer para cuidar el medio ambiente.

2011-03-28

ZERTARAKO AZTERKETAK?

Zertarako azterketak? Hori galdetzen diot nik ikasten nagoenean nire buruari. Ba niretzeko alde onaketa alde txarrak dituzte. Hauek dira:
Momentu onak: Azterketek, ikasteko balio dute. Adibidez, norbaitek ez du batere kasurik egiten gelan eta irakasleak esaten du azterketa bat dagoelahandik bost eskola egunetara. Ikasleak momentu horretan ez daki ezer ez eta ez du piperrik ere ulertzen. Ba momentu horretan oso onak dire ikasleak ikasten duelako eta ahaleginak egiten dituelako nota ona ateratzeko. Momentu horretan onak dira.
Momentu txarrak: Ikasle batek asko daki eta esaten diote eskolako bost egun barru azterketa duela. Ba horrek ez ditu pilak jartzen ikasteko. Orduan, asko dakienak nota txarrak eramaten ditu etxera ez duelako ikasi eta e dakienak nota onak eramaten ditu asko ikasiduelako(hori batzutan gertatzen da...) Gainera, ikasleak jakin behar du nola doan ikasle bakoitza. Nire ustez azterketak ez dira egin behar.

2011-03-21

MUTIL MIRESGARRIA

Ahots batek galdetu zuen: - Hura al da? Eta beste batek erantzuk: -Bai uste dut baietz. Ni lotan nengoen eta uste nuen hori amets bat zela esnatu harte. Esnatu nintzenean, estralurtar batzuk bahitu ninduten. Ni espaziontzi batean nengoen sokez lotuta. Oso ikaratuta nengoen estralurtarrak nire ondoan zeudelako laser pistola batzuekin. Azkenean, planeta ezezagun batera eraman ninduten.Oso itxusia zen. Denak borrokan zeuden, denda denak puskatuak, dena buruzbera... Edifizio antzeko batera eraman ninduten, nere etxera deitu eta auxe esan zuten: Zuen haurra daukagu. Berriro ikusi nahi baduzue, gu planeta horretara bizitzera joatea utzi behar diguzue. Nik galdetu nien zergatik etorri nahi zuten gure mundura eta erantzun ninduten mundu hori oso itsusia eta desatxegina zela eta gure mundua berriz oso polita eta atsegina. Azkenean dena konpondu nuen. Nola? Ba berahien mundua apaintzen eta dena kompontzen.

2011-03-16

MUJERES Y HOMBRES TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS

Antes, (hace muchos años) las mujeres trabajaban en casa y los hombres fuera ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS?
Ahora: La mayoía de las mujeres trabajan fuera de casa, como los hombres. Pero, siguen haciendo los deberes de casa. Normalmente, los hombres no hacen muchos deberes de casa. ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS?
Antes: (hace muchisimo tiempo) las mujeres no podian ir al cole y los hombres sí ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS? La mayoria de las mujeres trabajaban en casa, y sin enbargo, los hombres no trabajaban en casa (la mayoria).


Es mayor el sueldo el de los hombres que el de las mujes. ¿PORQUÉ SI TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS?

2011-03-15

IRLAREN ALTXORRA

Sineztezina, baina hala zen: hor geunden gu, pirata horien atzetik. Pirata ohien atzetik gindoazen, piratek gure irla inbaditu zutelako. Zergatik inbaditu zuten irla? Ba irlaren altxor bat aurkitu genuen. Piratek, ez dakit nola, baina piratek jakin zuten eta altxorra lapurtu zuten Argazkian agertzen den bezala, horma bat egin genuen piratak irlan ez sartzeko. Eskailera batzuk ekarri zituztenez, horma pasatu zuten. Altxorra hartu eta ihes egiten saihatu ziren. Guk, zorionez, piratak harrapatu genitugun eta altxorra berreskuratu genuen.

2011-03-08

La película

No podía creer lo que estaba viendo. Esa carta, la carta que acababa de recibir...
Decía que abía ganado el papel para protagonizar la película quetitula "Cada uno es como es". Esa película trata de un niño que en el cole toda la gente le insultaba y que no tiene amigos. Al final acaba siendo popular en el cole y teniendo muchos amigos. Yo me presenté en el "casting" de esa película porque, como bien dice el titulo de la película cada uno es como es y me parece un tema muy bonito. Bueno, el caso es que me han dicho que baya a una oficina para que me den el guion. Tanbien me dijeron que dentro de medio año fuese a un plató para grabar. Al final todo salió estupendamente y la película tubo mucho éxito en las taquillas.

2011-02-21

EL CAMINO INACABABLE

Estaba cansada, casi agotada, y el camino que todavía me quedaba por recorrer parecía muy largo para mis escasas fuerzas...
Os preguntareis porque estaba en ese camino ¿ Verdad ? Puess ahora mismo os lo contaré: Yo estaba paseando por la calle perfectamente, y de repente vi a un pastor alemán que parecía que estaba abandonado. Bueno, el caso es que fui a donde él y no sé que le hice pero me mordio; en fin que empezó a atacarme. Yo, corrí sin parar, corri sin pensar a donde iba, yo corrí. Llegué a un bosque y es en el que estoy. Parece que el camino nunca se acababa y ya no me quedan muchas fuerzas. Desqués de andar mucho, vi una casita de una anciana. Entré a la casita y estaba llena de cosas nuevas y electricas. Le pedí permiso ( a la anciana ) para llamar por teléfono y pedir que me vinieran a buscar. Al final todo acabó. Me quedé en casa, y por cierto, nnunca mas me acerqué a un perro.

2011-02-14

GAIZKI ULERTUA



Kaximiro bizikletaz kaletik zihoanean, Ernestinak ikusi eta agurtu zuen. Baina Kaximiro ez zen konturatu... Aurrera jarraitu zuen eta etxera joan zen. Goizean, beti bezala, postontzira joan zen eta eskutitz mordoxka bat hartu zuen. Haien artean Ernestinak bidalitako eskutitz bat hartu zuen. Hauxe jartzen zuen:
Kaximiro maitea, ez dakit konturatu zaren edo ez baina, ni zutaz maiteminduta nago, ordea, ikusten dut zuk ez duzula berdin pentsatzen nitaz. Eta hori nola dakidan pentsatuko duzu, ba nik atzo ikusi zintudan bizikletan ibiltzen, agurtu zintudan eta ez zenidan kasurik egin. Beno hau zendena.
Muxuak, Ernestina.

Hori irakurritakoan, hunkitu egin nintzen eta bonboi batzuk erostera joan zen Ernestinari barkamena eskatzeko. Bere etxera joan zen eta bonboi batzuk eman zizkion. Dena azaldu zion eta Ernestinak oso ondo ulertu zuen dena. Azkenean barkatu zuen eta elkarrekin bizi izan ziren.

2011-02-08

NO SE SI ERA AGRADABLE O ESPANTOSO

Tenía ante mí el mapa de la isla. Sólo me preocupaba un cosa: ese maldito dragón que lo rodeaba y que, según decían, se tragaba a todo aquél que intentara acercarse a ella... 
Yo como no me asusto mucho quería ír a aquella isla, pero por si acaso en compañía. Se lo pregunté a mi mejor amiga (a ver si quería ir con migo a la isla) y e dijo que si, que no me dejaría sola en esa situacion, pero me acompañaría con la condición de que no volvieramos a hacer ninguna aventura de éstas. Llegó el gran día, el día en el que ibamos a la isla. Me comentaron que esa isla era enorme. El mapa que tenía yo, no era que solo aparecía la isla, sino que ponia que había un tesoro en la isla. Fuimos en la lancha de un amigo. En la laancha pusimos de todo: Comida, linternas, ropa limpia porsiacaso... El primer paso que pise la isla, ya estaba nerviosa. Nos acercamos léntamente por si despertábamos al dragón. Rodeamos toda la isla y... ¡ No habia ningún dragón ! Seguramente que lo del dragón era mentira o es que se murió. Pero, ¡ espera ! De repente, oí unos pasos... ¡ Era uno de los hijos del dragon ! El dragón murió, pero tuvo hijos. Corrimos hacia una cueva, que tenía una entrada pequeñísima y estrechísima, para que el dragón no pudiera entrar. Avanzamos un poquito, y vimos un cofre. Lo abrimos y... ¡ HABÍA ORO Y DINERO ! Chillé: -Somos ricooooooooooooos. Al pasar un rato, vino el dragón, entró en la cueva, y justo cuando me iba a comer... ¡ me desperté de un sueño!; no se si agradable o espantoso, pero de un sueño me desperté. 

2011-01-31

A ZER DESASTREA !

Berandu egin zaigu lagunaren etxean eta autobusak elde egin du. Zer egin? 
Lasterka aitari deitu genion baina ez zuen telefonoa hartzen. Ondoren, trenaren geltokira joan ginen eta kartelera begiratu genuen, baina arazo bat genuen: tren guztiak atera ziren eta ez zuten bidai gehiago egingo. Lagunaren etxera itzuli ginen eta esan geniogun, ea bere gurasoak eraman ahal gintuzten baina afari batera joan ziren eta laguna bakarrik zegoen etxean. Lagunak esan zigun ea bere etxean egin nahi genuen lo baina, bere etxean egiten bagenuen lo, gurasoak kezkatu egingo ziren. Taxi bat hartzea pentsatu genuen, baina ez geneukan dirurik. Azkenea lagunaren etxean gelditu ginen lotan. Gurasoak, bitartean, oso kezkatuak zauden. Oso berandu zen, jada ordubata ziren eta ez ginen inondik agertzen (gu lagunaren etxean geuden lo). Gurasoek, poliziari deitu zihoten eta esan zihoten ez ginela inondik agertzen. Hurrengo egunean nire lagunaren etxetik atera eta polizia bat hurbildu zitzaigun. Esan zigun gurasoak gure bila zebiltzala. Azkenean etxera joan eta dena azaldu genion.

2011-01-24

La istoria falsaia



Hacía calor. Salí de casa y subí a lo alto de la montaña. La noche era muy oscura. De pronto una pequeña luz surcó fugazmente el esspacio, luego otra y muchas mas. Parecían fuegos artificiales... ¡ Pero eran cometas! Después fui a casa de una amiga y volbimos a la montaña.Al final me dijo que no eran ni fuegos artificiales ni cometas, ¡ eran naves espaciales ! Ya sé que los extraterrestres no existen, pero los vi, los vi con mis propios ojos. Aterrizaron en elmonte que estabamos. Fuimos las dos (yo detrás de mi amiga porque yo soy muy asustadiza ) hacia la nave para ver que era en realidad. Era una nave, ( en esos momentos ya estabamos seguros ) de la nave salieron unos bichos verdes expeluznantes. Pero nos hicimos amigos (eso creo porque no hablaban ). De repente de su boca salieron unas palabras que eran : ¡ Olatz, Olatz, Olatz, Olatz ... ! ( Todo el rato repetía mi nombre ) Me desmayé, pero rápidamente me desperté. Con el calor que hacia (exactamente 38 grados y medio ) me desmayé. Al final todo había sido un sueño.