Gabriel Celaya

ALFOMBRARE AZPIAN

Bi aste igaro eta gero berriro agertu zen. Nik uste nuen, edo obeto esanda, pentsatzen nuen mounstro handi bat zela, txikitu, eta alfombra azpian sartzen zela. Nik ez nion beldurrik, beno obeto esanda, nik beldur pixka bat nuen, baina ni fuertea naiz, eta ez dit beldurtzen aurretik pasatzen zaidan guztiak. Beno, kontua da, bi aste geroago berriro, ez dakit zer, baina berriro agertu da. Ez dakit zergatik agertu den nire etxean, beno, edo again badakit. Egun batean kalera joan eta lagun batekin topo egin nuen. Ez dakit zergatik, baino monstroen gahia agertu zen eta galdetu zidan: monstroei beldurra diezu? Nik ezetz erantzun nion, baina beldurra diet. Orduan hori gogoratzean, gezurra esan niolako agertu dela bururatu zait eta kalera joan nintzen. Lagun berberarekin egin nuen topo eta esan nion berdina galdetzeko. Baina orain egia esan nion. Etxera itzuli eta... ¡ Monstroak or jarraitzen zuen ! Alfombra altxa nuen ikusteko eta ¡ sagutxo bat zen ! Ahin beste istorio sagutxo batengatik.

Argazkia hemendik hartu dut

VIGILANCIA DEL USO DE INTERNET

Ay que controlar a los hijos para que no se metan en pájinas que no deben meterse, para que no hablen con desconocidos... Los padres tienen que tener cuidado para que los hijos no se metan donde no deven. Me parece bien esa idea porque, asi los padres les enseñan en qué pájinas pueden meterse. 

Los argumentos son que sí hay peligros si no hacemoslo que nos dicen los mayores conocidos.